اسم او: سید شیخ محمد بن سید حسن کله زرده بن سید محمد نودهی برزنجی حسینی
لقب او: محیی‌الدین
ولادت: در سال ۱۱۳۳هجری در قووله متولد شد.
فرزندان: شیخ عبدالعزیز
مذهب: مذهب شافعی
طریقت: طریقت قادری که آنرا از عموی خود شیخ اسماعیل ولیانی دریافت کرد.
هم عصران او: شیخ عبدالصمد کله زرده
محل سکونت: قووله سپس در سال ۱۱۷۹ هجری به کرکوک رفت نقل مکان کرد.
زندگی او: وی عالم و صالح و زاهد بود و از بزرگان مشایخ کُرد و یگانه‌ی زمان خود بود، علم و دانش را ازدست علمای مشهور کردستان فراگرفت، با پدرش به حجاز مسافرت کرد و در دانش برتری یافت تا اینکه به نهایت علم رسید و از نظر علم و مقام کاملترین افراد زمان شد، در روستای قووله به امامت و تدریس پرداخت و در علوم شرعی امام بود و در میان کردها در تصوف زبانزد بود و کردها درباره او می‌گفتند: سید محی‌الدین از عجایب خدا در تصوف است، سپس به کرکوک رفت و تا زمان وفات خود به ارشاد و هدایت پرداخت.
کتابهای او: او تالیفات بسیاری دارد از جمله: بحر الانساب، جامع الفوائد، برأ الالام، مجمع الجواهر، ابدال الاعمال، معاون الآل فی فضائل الآل، جلیب الراحه والأفاقه فی رفع الفاقه، رساله فی الأوفاق، أصلاح النفوس، کشف الکروب
وفات: وی در سال ۱۱۹۵ به عالم حقیقت و شهود انتقال پیدا کرد و در کرکوک به خاک سپرده شد.