حضرت شیخ عبدالکریم کسنزانی (ق) در سال ۱۸۲۴ میلادی در شهر سلیمانیه در شمال عراق متولد شدند.
قبل از تولد ایشان به پدرشان (سید حسین ) بشارت چنین فرزند با ایمانی داده شده بود.
شیخ عبدالکریم (ق) بسیار با تقوا بودند و در ایام جوانی به کوه سار گیرما برای عبادت و چله نشینی می روند و ۴ سال در آنجا به عبادت می پردازند و غذای ایشان طی این مدت محدود به برگ درختان می شد.
طی این مدت مردم فکر می کردند که ایشان از دنیا رفته اند،پس از مدتی برادر شیخ عبدالکریم در خواب محل عبادتشان را می بینند و خیلی مشتاق می شوند که به دیدار ایشان بروند.برادر شیخ عبدالکریم وقتی ایشان را در کوه می یابند از دیدنشان شگفت زده می شوند و از ایشان
می پرسند که این همه سال در این کوه چگونه زنده مانده اند، شیخ عبدالکریم یک تکه از گل آنجا را در برگی گذاشته و به ایشان می دهند تا بخورند و قتی برادرشان برگ را خوردند تا دو هفته سیر بودند و غذا نخوردند.
حضرت شیخ عبدالکریم(ق) پس از این به میان مردم آمدند تا مردم را به راه جد بزرگوارشان دعوت کنند و دین اسلام را دوباره احیا کردند.
هم چنین شیخ عبدالکریم به شاه کسنزان معروف می باشند ایشان در منطقه ای در شمال عراق در کربچینه ساکن شدند و در آنجا تکایا و مدارس مذهبی ساختند و کربچینه را به مرکزی برای هدایت و دعوت مردم به اسلام کردند و مردم از همه جا به کربچینه می آمدند.
حضرت شیخ عبدالکریم (ق) پس از آن ۴ سال خلوت چندین خلوت (۴۰ روزه) داشتند.
شیخ عبدالکریم کسنزانی به گسترش اسلام پرداختند و آوازه ایشان به همه جا رسید و بزرگان اسلام از همه جا به دیدن ایشان می آمدند
یکی از این بزرگان شیخ کاکا احمد بودند که پس از زیارت مکه به دیدار شیخ عبدالکریم آمدند و به کربچینه سفر رفتند و در آنجا با دراویش صحبت کردند و فرمودند که هر کس که نمی تواند به بغداد برای زیارت حضرت عبدالقادر گیلانی (ق) برود به زیارت حضرت شیخ عبدالکریم کسنزانی (ق)
بیاید که شیخ عبدالکریم جانشین غوث الاعظم حضرت عبدالقادر گیلانی (ق) است.
شیخ عبدالکریم کسنزانی پس از سال ها تلاش و مجاهدت برای احیا دین محمدی و گسترش طریقت علیه قادریه کسنزانی در سال
۱۹۰۲ میلادی از دنیا رفتند و مقبره مطهرشان در کربچینه می باشد و پس از ایشان فرزندشان شیخ عبدالقادر کسنزانی(ق) جانشینشان
و ادامه دهنده راهشان شدند.